پس از اجراي هدفمندي يارانهها بيش از 900واحد لبني در کشور تعطيل و اکنون صنايع لبني با 50 درصد ظرفيت خود کار ميکنند. از منظري ديگر ميتوان گفت از 1338 واحد به 400 واحد لبني رسيدهايم اما توليدات صنايع لبني، اين روزها 75 درصد سهم بازار را تشکيل و حدود 7 ميليون تن شير دامداران را تحويل ميگيرد و سالانه 450 هزار تن صادرات به کشورهاي ديگر ازجمله عراق، افغانستان، روسيه و کشورهاي حاشيه خليجفارس از قبيل امارات، قطر و حتي کشورهايي مانند ژاپن و آذربايجان انجام ميشود. حکايتها حاکي از آن است که با کمبود توليد مواجه نيستيم و بهقدري توليد داريم که همسايگان دور و نزديکمان نيز بهره ببرند.
پذيراي گفتههاي صاحبنظران هستيم اما سرانه خودکفايي لبني کشور 80 کيلوگرم در سال است که بايد حداقل 270 کيلوگرم باشد. از مهمترين دلايل اين کاهش، سرانه مصرف و کاهش سطح درآمد خانوار است که باعث شده مردم در اين بخش کمتر از ميانگين تعيينشده جهاني، لبنيات مصرف و درآمد خود را خرج ادامه حيات کنند. آمارها نشان ميدهد 80 درصد زنان بالاي پنجاه سال و 30 درصد زنان زير 50 سال کشور دچار پوکي استخوان هستند. گفتنيها، گفتني نيست اما چراغي که به خانه رواست، به مسجد حرام است.
محمد فربد، عضو هيئتمديره انجمن صنايع فرآوردههاي لبني بيان کرد :«اکنون صنايع لبني با 50 درصد ظرفيت خود کار ميکنند و اين بدين معنا است که ماشينآلات نصبشده، تأسيسات و امکانات فعلي ظرفيت توليد دو برابري را نسبت به وضعيت موجود خوددارند. بهطور مثال کارخانهاي که حدود7 ميليون تن صنعت فرآوري ميکند اگر سود دو برابري از توليد حاصل کند، امکان توليد و فرآوري بيشتر خواهد داشت.»او ادامه داد: «پسازاينکه يارانه شير در دولت احمدينژاد حذف شد بسياري از واحدهاي کوچک توليدي که تنها در حوزه توليدات شير و بستهبنديهاي کوچک براي شبکه خانوار فعاليت ميکردند، دچار مشکل شدند زيرا عرضه باوجود افزايش قيمت و تقاضاي کم ممکن نبود. به همين دليل بسياري از کارخانههاي تکمحصولي از مدار توليد خارج شدند. البته تعداد بسيار اندکي از آنها توانستند با تنوعبخشي به توليد، فعاليت خود را ادامه دهند.»وي افزود: «طبق بررسيها، در کشورهاي اروپايي نيز تعداد واحدهاي توليدي بسياري، يا کاهش پيداکرده يا با يکديگر ادغامشده و گسترشيافتهاند. بنابراين مواجه با چنين اتفاقاتي امري طبيعي و پديدهاي جهاني است و نقطه سربهسر توليد نيز با همين روند ممکن است افزايش يابد.»فربد گفت: «درگذشته اگر واحدي 150تن شير دريافت ميکرد ميتوانست فعاليت خود را بهخوبي ادامه دهد اما اکنون براي اينکه واحدي بتواند فعاليت خود را حفظ کند نياز به 250 تن شير دارد، بنابراين بديهي است که کارخانههاي تکمحصولي و کوچک در اين زمينه با مشکل مواجه و سرانجام به تعطيلي کشيده شوند.»
عضو هيئتمديره انجمن صنايع فرآوردههاي لبني تصريح کرد: «در شرايط کنوني، صادرات و واردات با ضوابط و قوانين تدوينشده دولت با يکديگر تراز شده اند و توليدات داخل با نقصاني مواجه نيست، زيرا همواره تلاش بر اين است تا بهاندازه درآمدهاي حاصل از صادرات، واردات نيز صورت گيرد.»
وي افزود: «هرچند که در اين ميان تحريمها عوارضي را بجا گذاشتهاند اما خوشبختانه آسيبپذيري واحد لبنيات کمتر از ساير بخشها بوده و مشکل جدي وجود ندارد. در حال حاضر حدود 10 درصد توليدات را به کشورهاي عراق، افغانستان و روسيه که گيرندههاي اصلي محصولات لبني هستند و کشورهاي حوزه خليجفارس مانند قطر و امارات صادر ميکنيم و در اين زمينه ارزآوري داريم.»عضو هيئتمديره انجمن صنايع فرآوردههاي لبني در پايان ضمن تأکيد بر فراهم کردن علوفه براي سرپا ماندن واحدهاي توليد لبني، گفت: «براي توليد محصولات لبني و گردش چرخه توليد به ارز زيادي نياز نداريم و پايه چرخه و توليدات لبني کشور علوفه است که خوشبختانه در سال جاري، دولت ارز اين بخش را تخصيص داده است. بنابراين تا زماني که مشکلي در دريافت علوفه ايجاد نشود، مسئله جدي درزمينه توليد نيز وجود نخواهد داشت و به طبع توليدات صنعتي نيز بهخوبي صورت ميگيرد.»
منبع: رسالت